Verkrachting op de sportschool

Casus

Esther is 14 jaar oud en heeft een ernstige vorm van autisme. Zij volgt een keer per week karateles bij een sportschool in de buurt. Vanwege het autisme geeft Esthers trainer, een familievriend, haar regelmatig een-op-eenbegeleiding.

Verkrachting na de training Na een van de trainingen wordt Esther door haar trainer verkracht. Dit gaat gepaard met lichamelijke dwang. Pas enkele jaren later durft Esther dit te vertellen aan haar ouders. Ze heeft bij de verkrachting lichamelijk letsel opgelopen en ervaart ook psychische klachten. Aangifte heeft ze niet gedaan. Wel is er medische informatie van haar psycholoog beschikbaar.

“Ik durfde het niet te vertellen”

De beslissing De aanvraag is toegewezen. Esther krijgt een tegemoetkoming van € 5.000 (letselcategorie 3).

De onderbouwing Bij slachtoffers tot 12 jaar is medische informatie voldoende om verkrachting aannemelijk te maken. Esther was ten tijde van het misdrijf iets ouder. Wel moet er rekening gehouden worden met haar beperking. Het slachtoffer is een kwetsbaar meisje, dat niet goed haar grenzen kan aangeven. Ook bestond er een afhankelijke relatie met de trainer, die voor haar een soort vaderfiguur was. De aanvraag is daarom toegekend op basis van medische informatie via de psycholoog.

Wat als ... er geen sprake was van lichamelijke dwang? Seks met een veertienjarige is strafbaar en zou uiteraard nooit mogen plaatsvinden. Het Schadefonds kan echter alleen een tegemoetkoming geven wanneer de geslachtsgemeenschap gepaard ging met geweld. Wij zijn er immers speciaal voor slachtoffers van geweldsmisdrijven.

Wanneer er in de situatie van Esther geen sprake was geweest van lichamelijke dwang, had zij nog steeds een toekenning gekregen. De dader maakte namelijk misbruik van Esthers communicatieve beperking en zijn rol als vaderfiguur. Ook dat zien wij als een vorm van geweld.

Erkenning geeft kracht. Samen betrokken.