Convenant

Om de uitwisseling van informatie tussen de politie en het Schadefonds te bevorderen, hebben we onlangs een convenant ondertekend. Wat betekent die uitwisseling in de praktijk? Om wat voor informatie kan het Schadefonds vragen? En wat gebeurt er vervolgens met die gegevens? Hier beantwoorden we de zes belangrijkste vragen over de informatie-uitwisseling tussen de politie en het Schadefonds.

Waarom heeft het Schadefonds stukken nodig van de politie? Om een aanvraag goed te kunnen beoordelen, hebben we objectieve informatie nodig over het geweldsmisdrijf. Met objectief bedoelen we informatie uit onafhankelijke, betrouwbare en onpartijdige bronnen (dus andere bronnen dan het slachtoffer zelf). Hieronder valt ook informatie uit het politieonderzoek. Het geweldsmisdrijf moet aannemelijk worden gemaakt en hoeft niet bewezen te worden. Op basis van deze objectieve informatie proberen we de geweldshandeling, de aanleiding, toedracht en omstandigheden van het geweldsmisdrijf duidelijk te krijgen. Soms zitten er contra-indicaties in een aangifte. Dan moeten we verder onderzoek doen: we vragen bijvoorbeeld een volledig proces-verbaal of een mogelijke tegenaangifte op. In veel gevallen hebben we dus stukken nodig uit het dossier van de politie of het OM – afhankelijk van de fase waarin het onderzoek zich bevindt.

Bijvoorbeeld: bij de aangifte van een schietpartij vermoeden we dat er meer speelt, zoals deelname aan het criminele milieu. Wij vragen dan het hele proces-verbaal op. Kunnen we op basis van die extra informatie aannemelijk maken dat het slachtoffer zich bewust in het criminele milieu bevond? Dan wijzen we de aanvraag af. Als de aanvrager daartegen in beroep gaat, dan kunnen we aan de bestuursrechter uitleggen waarom we de aanvraag hebben afgewezen.

Zo kan informatie van de politie ons ook waardevolle informatie geven over bijvoorbeeld burenruzies of langlopend huiselijk geweld. In dit soort situaties kan het bijvoorbeeld gebeuren dat er tegenstrijdig wordt verklaard of zelfs tegenaangifte wordt gedaan. Met de informatie uit het politieonderzoek kunnen wij de rol van de aanvrager zo goed mogelijk beoordelen.

In hoeverre is de politie verplicht om informatie te delen met het Schadefonds? Dat is een wettelijke verplichting. De informatie-uitwisseling is gebaseerd op artikel 9 van de Wet schadefonds geweldsmisdrijven en het Besluit politiegegevens. Het gaat om vrijwel alle informatie die hoort bij een politieonderzoek:

• de (tegen)aangifte
• een verslag van een informatief gesprek bij de zedenrecherche
• mutaties/meldingen
• het relaas van het proces-verbaal/stam
• verklaringen van de verdachte(n)
• verklaringen van de getuige(n)
• het proces-verbaal van bevindingen
• het proces-verbaal van opsporingsverrichtingen
• verhoren door de rechter-commissaris
• eventuele verklaringen van deskundigen en rapportages

Hoe wordt informatie uitgewisseld? Het opvragen van dossierstukken doen we via e-mail. In een begeleidende brief geven we alle relevante informatie. Ook kunnen wij telefonisch contact opnemen met het Slachtofferloket om na te vragen hoe de stand van zaken van het politieonderzoek is. De medewerker van het Slachtofferloket deelt deze informatie op verzoek telefonisch. Zo nodig kan de identiteit van de Schadefonds medewerker worden geverifieerd. In het convenant staan de afspraken die politie en Schadefonds met elkaar hebben gemaakt over de informatie-uitwisseling.

Hoe wordt de gedeelde informatie door het Schadefonds gebruikt? Wij gebruiken de informatie van de politie alleen om een aanvraag goed te kunnen beoordelen. Zijn wij van plan om een aanvraag af te wijzen op basis van politie-informatie? Dan vragen we vooraf toestemming om die informatie als onderbouwing van onze beslissing te mogen gebruiken. Alleen wanneer de politie daarmee akkoord gaat, gebruiken wij die informatie in onze beslissing.

Kan informatie van de politie in handen komen van de aanvrager? Nee, tenzij de politie toestemming heeft gegeven om de informatie aan derden te verstrekken. In sommige zaken vragen wij namelijk toestemming of we stukken van de politie mogen delen in bezwaar met de aanvrager en/of met de bestuursrechter in het geval van een beroepsprocedure. Die toestemming vragen we al op het moment dat we van plan zijn om een aanvraag af te wijzen. Na een afwijzing kan de aanvrager bezwaar maken en daarna nog in beroep gaan bij de bestuursrechter. Slechts een klein percentage van de aanvragers doet dat.

De aanvrager kan in bezwaar vragen om de stukken. De bestuursrechter vraagt in ieder geval in beroep alle stukken bij ons op die we hebben gebruikt voor onze beslissing. Dat zijn dus ook de stukken die we hebben gekregen van de politie en het OM. De rechtbank stuurt deze stukken ook door naar de aanvrager.

Wat kunt u als politiemedewerker betekenen voor slachtoffers?  Als politiemedewerker kunt u verschillende dingen doen om slachtoffers te helpen:

• U kunt slachtoffers wijzen op het Schadefonds. Twijfelt u of het zin heeft voor het slachtoffer om een aanvraag te doen? Dan kunt u contact opnemen met onze relatiebeheerder.
• Krijgt u een verzoek om stukken met het Schadefonds te delen? Geef daar dan zo snel mogelijk een reactie op. Zo helpt u ons om op korte termijn een beslissing te nemen, in het belang van het slachtoffer.