Vivian (23) is samen met haar vriendin Caro op stap. In de kroeg sluiten ze aan bij een groepje mensen die ze nog van vroeger kennen. Het is heel gezellig en uiteindelijk gaan Caro en een paar mensen van het groepje met Vivian mee naar huis. Uiteindelijk vertrekt bijna iedereen. Vivian blijft achter met één van de mannen. Ze zegt tegen hem dat ze moe is en wil slapen. Hij vraagt om een kop thee, omdat hij graag nog met haar wil praten over een werkprobleem. Ze stemt toe en zet thee. Eenmaal terug in de woonkamer begint de man haar te zoenen. Ze zegt dat ze dit niet wil en duwt hem weg. Hij wordt hardhandig, houdt haar stevig vast en drukt zelfs haar keel dicht.

Verkrachting Vivian probeert hem eerst nog weg te duwen. Toch geeft ze zichzelf al snel over, omdat ze merkt dat ze niet tegen hem op kan. Hij verkracht haar. De volgende dag doet ze een melding bij de politie. Hierbij vertelt ze kort wat er is gebeurd. Ze benoemt ook duidelijk het geweld dat tegen haar is gebruikt. De politieagent vertelt haar dat ze aangifte kan doen, maar dat dit soort zaken vaak lastig te bewijzen zijn. Vivian stort vervolgens helemaal in en besluit geen aangifte te doen, omdat ze dit psychisch niet aankan. Zij wordt door haar huisarts doorverwezen vanwege haar psychische klachten. Een GZ-psycholoog stelt de diagnose PTSS als gevolg van de verkrachting. Vivian gaat hiervoor in behandeling. Ze doet een aanvraag bij het Schadefonds.